Dzielę się z Państwem treścią mojego wystąpienia, zaprezentowanego podczas popisów młodych mówców Uniwersytetu Rzeszowskiego.
Moja historia zaczyna się w czasach kiedy nie było jeszcze Internetu. Łączę dwie epoki analogową i cyfrową, dlatego portfolio też mam w dwóch wersjach.
Na szczęście dożyłem czasów, w których mały przycisk NA ŻYWO, aktywowany na Facebook’u, przerwał monopol wielkich telewizji na transmisję. Przekaz na życzenie to prawdziwa rewolucja medialna.
Skąd to wiem o czym mówię? Nie z sieci Googl’a czy Youtube’a, lecz tysięcy nagranych rozmów i wywiadów z ludźmi oraz wydarzeń, w których uczestniczyłem.
Kiedyś tak było, żeby czegoś się dowiedzieć, człowiek musiał ruszyć się z miejsca i coś odkryć. Moje reportersko-dziennikarskie odkrycie jest takie, że media są dla każdego, a kamera to najlepsze narzędzie do weryfikacji ludzkich słabości i wzmacniania osobowości.
Jak śpiewa Wojciech Waglewski z zespołu Voo Voo – „Dobrze, że minęła pora na szacunek dla telewizora”
Nadeszła epoka piątej władzy czyli mediów społecznościowych.
Nieważne ile razy coś oglądałeś lub czegoś słuchałeś – ważne ile razy sam wystąpiłeś na scenie.
Od momentu wymyślenia selfie czyli najpopularniejszego kadru na świecie, nawet nasze najbliższe otoczenie stało się przestrzenią medialną.
Stund-up, po selfie to druga najbardziej popularna forma przekazu (działasz niczym reporter z planu akcji, wydarzeń) – taki przekaz musi mieć swoją dynamikę.
Mów do kamery tak długo, aż przestanie cię stresować i blokować.
Kadrowanie ma znaczenie – odpowiednimi kadrami można wyrazić emocje, ocenić wiarygodność, zbudować napięcie, spotęgować rozmach.
Kadr średni – to najlepszy kadr do autoprezentacji, widoczna mimika gestykulacja, to bardzo wiarygodny przekaz.
Zbliżenie koncentruje się na naszych emocjach, najczęściej wyrażanych przez mimikę. Ruchy mięśni twarzy odzwierciedlają uczucia, nastrój. Oczy też mają bardzo wymowną rolę w budowaniu przekazu. Szczególnie gdy pojawiają się w nich łzy.
Plany szerokie mają najczęściej funkcję wprowadzającą nas w miejsce, czas i okoliczności.
Debata publiczna – to przede wszystkim pytania do widowni.
Sonda to najważniejsza konfrontacja mówcy z odbiorcami.
Gdzie mam patrzeć, jak mam trzymać ręce? To najczęściej zadawane pytania. Najkrótsza odpowiedź, to trzymaj kontakt wzrokowy z odbiorcami, lub obiektywem kamery, a rękoma wzmacniaj przekaz tak jakbyś rysował słowa.
Wystarczy taśma i migające światła – by stworzyć medialny ring. Na przykład oddzielając widownię od jury można szybko stworzyć program pod napięciem.
Jak podzielić się stresem i tremą? Najlepiej skierować przekaz wideo na widownię.
Trzeba uważać, żeby nie okaleczać się smartfonem na życzenie. Wiele osób zapomina, że łatwość nagrywania wideo, niesie ze sobą wiele pułapek. Warto wcześniej przemyśleć co pokazujemy, co widać w tle, jak jesteśmy oświetleni, w jakim kadrze występujemy i przede wszystkim jak wyglądamy.
Podczas prezentacji wideo musimy kontrolować wiele elementów – emocje, zachowanie, panować nad przestrzenią medialną, czasem, wykazać się wieloma kompetencjami, sprawną komunikacją etc.
Złota zasada mówienia według klucza – co, gdzie, kiedy i dlaczego, news na początek tło na koniec.
Coraz więcej zawodów korzysta z przekazu wideo także podczas pracy. Na przykład rozprawy w sądach są nagrywane wideo + dźwięk.
Każdy aktywny zawodowo oraz studenci i uczniowie powinni mieć nagraną własną wizytówkę wideo .
Mówca, kryjąc się za mównicą niczym za zbroją, jest mało atrakcyjny dla mediów i odbiorców.
Artysta mówi na scenie całym ciałem, bo wzmacnia przekaz gestykulacją, ruchem, mimiką, skraca dystans do widowni, buduje relacje, kontroluje reakcje, ma lepszy kontakt z odbiorcami.
Wygląd, strój, fryzura, biżuteria, ozdobniki, gadżety mogą wzmocnić albo zabić przekaz.
Make-up telewizyjny to tapeta mocno matowa.
Dykcja, intonacja, tempo, tembr głosu są jak muzyczna oprawa naszego wystąpienia.
Paramowa yyyyy, eeee, iii, trudno ją wyłączyć, ale trzeba nad tym stale pracować.
Bardzo ważna jest chęć dzielenia się tematem, to da się odczuć
Przebudzenie widowni – czyli czas na pytania, oceny, opinie, komentarze.
Strach przed mówieniem (logofobia) – nasila się wśród młodzieży pochłoniętej przez nowoczesne komunikatory.
Spontaniczność zawsze mile widziana. Czas wypowiedzi jest bardzo ważny, ale niektórym gadułom wybacza się więcej.
Młodzież zaczyna mówić takim kodem, że nawet enigma by tego nie rozszyfrowała.
Przyszłość to filmowa prezentacja kompetencji. Z takiej formy rekrutacji korzysta od dawna branża filmowa, reklamowa, modowa, marketingowa. Show business wyznacza i jeszcze długo będzie wyznaczać trendy w wielu dziedzinach życia. Media społecznościowe to także wielki casting. Nowe zawody = nowe narzędzia komunikacji.
